- Opublikowano:
- Wyświetlono: 2144
Dofinansowanie na wymianę kopciuchów wstrzymane!
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu stwierdziło nieważność uchwały RM w Wągrowcu dotyczącej dotacji na wymianę "kopciuchów".
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu stwierdziło nieważność uchwały Nr XIX/148/2020 Rady Miejskiej w Wągrowcu z dnia 27 lutego 2020 r. w sprawie przyjęcia regulaminu udzielania dotacji celowych w roku 2020 osobom fizycznym z budżetu Gminy Miejskiej Wągrowiec na dofinansowanie kosztów wymiany źródeł ciepła zasilanych paliwami stałymi w ramach zadania ograniczania niskiej emisji w Wągrowcu, z powodu naruszenia przepisów wskazanych w uzasadnieniu do uchwały.
Radni po naniesieniu poprawek będą zmuszeni podjąć nową uchwałę, ta ma być przyjęta już w trakcie sesji kwietniowej.
Publikujemy pełne UZASADNIENIE Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu.
Przedmiotowa uchwała doręczona została tutejszej Izbie w dniu 2 marca 2020 r. Rada Miejska w Wągrowcu powołując się na art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w związku z art. 400a ust. 1 pkt 21 i art. 403 ust. 2-6 ustawy Prawo ochrony środowiska Rada Miejska w Wągrowcu wprowadziła regulamin udzielania dotacji celowej w roku 2020 osobom fizycznym na dofinansowanie kosztów wymiany źródła ciepła zasilanych paliwamistałymi w ramach zadania ograniczania niskiej emisji w Wągrowcu. Rozpatrywana uchwała nie przewiduje udzielania pomocy de minimis oraz pomocy de minimis w rolnictwie.
Na podstawie art. 61 § 1 i 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego w związku z art. 91 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym, Regionalna Izba Obrachunkowa w Poznaniu zawiadomiła przedstawicieli Gminy o wszczętym postępowaniu nadzorczym w odniesieniu do ww. uchwały, wyznaczając termin jej rozpatrzenia na dzień 23 marca 2020 r.
Rozpatrując sprawę na posiedzeniu w ww. dniu Kolegium Izby ustaliło i zważyło, co następuje.
Stosownie do przepisów art. 403 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2019 r. poz. 1396, z późn. zm.), do zadań własnych gmin należy finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej w zakresie określonym w art. 400a ust. 1 pkt 2, 5, 8, 9, 15, 16, 21-25, 29, 31, 32 i 38-42 w wysokości nie mniejszej niż kwota wpływów z tytułu opłat i kar, o których mowa w art. 402 ust. 4-6, stanowiących dochody budżetów gmin, pomniejszona o nadwyżkę z tytułu tych dochodów przekazywaną do wojewódzkich funduszy.
Według dyspozycji wynikającej z art. 403 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska, finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym jest mowa w ust. 1 i 2, może polegać na udzielaniu dotacji celowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.) z budżetu gminy lub powiatu.
Z art. 403 ust. 5 ustawy Prawo ochrony środowiska wynika kompetencja organu stanowiącego do określenia w drodze uchwały zasad udzielania dotacji celowej, o której jest mowa w ust. 4, obejmujących w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania oraz tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania. Z przywołanego przepisu wynika zatem, że to rada gminy (powiatu) w uchwale określa zasady udzielania dotacji. Ustawodawca wskazał jednocześnie, że mają one obejmować w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania, czyli przedmiot dotacji oraz tryb ich udzielania. Oznacza to, że elementy te muszą znaleźć się w uchwale. Rada Miejska w Wągrowcu wypełniła ten obowiązek. Jednak aby uchwała mogła wywołać skutki, musi wskazywać jej adresata. W tym zakresie ustawodawca podał w art. 403 ust. 4 kategorie podmiotów, do których taka uchwała może zostać skierowana czyli beneficjentów dotacji, tj.:
1) podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych, w szczególności:
a) osób fizycznych,
b) wspólnot mieszkaniowych, c) osób prawnych,
d) przedsiębiorców;
2) jednostek sektora finansów publicznych będących gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi.
Określając ogólne zasady udzielania dotacji, w tytule uchwały, w jej § 1, w § 3 załącznika do uchwały stanowiącego Regulamin udzielania dotacji, w tytułach załączników nr 1-3 do Regulaminu oraz w treści § 2 ust. 1 „wzoru umowy dotacji” (załącznik nr 3 do Regulaminu) Rada Miejska w Wągrowcu postanowiła o udzielaniu dotacji tylko osobom fizycznym.
Powyższe oznacza, że Rada wykluczyła z możliwości ubiegania się o dotacje podmioty wymienione w art. 403 ust. 4 pkt 1 lit. b, c i d (tj. wspólnoty mieszkaniowe, osoby prawne i przedsiębiorców) oraz podmioty wymienione w pkt 2 tego artykułu (tj. jednostki sektora finansów publicznych będące gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi).
Użycie przez ustawodawcę w art. 403 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy wyrażenia „w szczególności” należy rozumieć jako minimum ustawowe podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych uprawnionych do ubiegania się o przyznanie dotacji celowej.
W ocenie Kolegium Izby upoważnienie zawarte w art. 403 ust. 5 ustawy Prawo ochrony środowiska nie przyznaje radzie gminy kompetencji do ustalania (a tym bardziej ograniczania) w uchwale stanowiącej akt prawa miejscowego kręgu podmiotów, którym taka dotacja przysługuje z mocy ustawy. Uchwalając zatem ww. zapisy Regulaminu, Rada Miejska w Wągrowcu przekroczyła zakres upoważnienia wyznaczonego art. 403 ust. 5 przywołanej ustawy i tym samym naruszyła ten przepis w sposób istotny. Rada Miejska była zatem zobowiązana do ustalenia zasad udzielania dotacji wszczególności trybu postępowania w sprawie udzielenia i sposobu jej rozliczenia, a nie do dokonywania zmian w określonym ustawowo wykazie podmiotów upoważnionych do ubiegania się o dotację.
Wskazać należy również, iż ograniczenie kręgu podmiotów uprawnionych do otrzymania dotacji narusza konstytucyjną zasadę równości wyrażoną w art. 32 Konstytucji RP, według której wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne i nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.
W Rozdziale 3 w § 7 Regulaminu udzielania dotacji Rada Miejska określiła, że „Kwota dofinansowania wynosi do 50 % kosztów kwalifikowanych poniesionych przez Wnioskodawcę, jednak nie więcej niż 5.000zł brutto”. Taki zapis został także powtórzony wObjaśnieniach we wzorze wniosku, stanowiącym załącznik nr 1 do Regulaminu. Postanawiając w zacytowany sposób Rada Miejska nie określiła jednoznacznie wysokości dotacji, o udzielenie której mogą zabiegać uprawniane podmioty. Rada wskazała jedynie górną granicę wielkości dotacji – „do 50 % kosztów kwalifikowanych” i „nie więcej niż 5.000 zł”, pozostawiając swobodę ustalania kwoty udzielanej dotacji od tej granicy w dół. Takie określenie wielkości dotacji narusza prawo. Brak ustalenia w uchwale, jaka część poniesionych kosztów zadania zostanie objęta dotacją, pozostawia dowolność w zakresie obliczania wysokości dofinansowania przy rozpatrywaniu wniosków poszczególnych podmiotów. Oznacza więc przeniesienie uprawnienia rady do ustalenia wysokości dotacji na organ wykonawczy i stanowi istotne naruszenie art. 403 ust. 5 ustawy Prawo ochrony środowiska.
Przepis kompetencyjny mówi wprost o „zasadach udzielania dotacji”, które należy rozumieć jako ogólne i generalne postanowienia określające, jakie czynności ma wykonać podmiot ubiegający się o dotację, aby mógł ją otrzymać, a także na jakie zadania może być udzielona dotacja i w jakiej wysokości. Zasady udzielania dotacji to także tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji – sposób postępowania z wnioskiem o udzielenie dotacji, wymagane dokumenty do rozpoznania tego wniosku, forma załatwienia wniosku a także o sposób jej rozliczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 12 października 2015 r. (sygn. akt V SA/Wa 3664/15), zachowującym aktualność w obecnym stanie prawnym, stwierdził, iż w pojęciu „zasady udzielania dotacji”, mieści się także określenie wysokości dotacji. „Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, dysponując kompetencją do określenia zasad udzielania dotacji celowej (...) powinien w uchwale określić wysokość dotacji w taki sposób (np. wskazać określony procent wydatków), aby beneficjent nie miał wątpliwości, o jaką wysokość dotacji może się ubiegać”.
W ocenie Kolegium Izby, Rada Miejska działając na podstawie art. 403 ust. 5 ww. ustawy powinna jednoznacznie określić wysokość dotacji stanowiącej dofinansowanie zadania inwestycyjnego z zakresu ochrony środowiska.
Beneficjenci, składając wnioski o udzielenie dotacji, powinni wiedzieć od początku postępowania, na jakie środki z budżetu gminy mogą liczyć, podejmując się realizacji zadań z zakresu ochrony środowiska, a nie być uzależnieni od uznaniowości organu wykonawczego w tym zakresie.
Kolegium podnosi, iż realizując swoje kompetencje organ publiczny musi uwzględniać treść normy ustawowej. Odstąpienie od tej zasady z reguły stanowi istotne naruszenie prawa. Zarówno w doktrynie, jak również w orzecznictwie, ugruntował się pogląd dotyczący dyrektyw wykładni norm o charakterze kompetencyjnym. Naczelną zasadą prawa jest zakaz domniemania kompetencji. Należy podkreślić, że normy kompetencyjne (upoważniające) powinny być interpretowane w sposób ścisły, literalny. Jednocześnie niedopuszczalnym jest dokonywanie wykładni rozszerzającejprzepisów kompetencyjnych oraz wyprowadzanie kompetencji w drodze analogii. Każda uchwała organu władzy publicznej musi odpowiadać wymogom legalizmu – art. 7 Konstytucji RP stanowi, iż „organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa”, a zatem musi być ona zgodna z obowiązującymi przepisami prawa materialnego.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 1305/15), w którym Sąd stwierdził, że „zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych (np. wyrok NSA z 8 maja 2013 r. sygn. akt II GSK 299/12, orzeczenia.nsa.gov.pl; LEX nr 1328496), przepis ustawy ustanawiający upoważnienie do wydania aktu prawa miejscowego podlega ścisłej wykładni językowej i nie może prowadzić do objęcia zakresem upoważnienia materii w nim niewymienionych w drodze wykładni celowościowej. Organ samorządu terytorialnego wykonujący kompetencję prawodawczą zawartą w upoważnieniu ustawowym jest obowiązany działać ściśle w granicach tego upoważnienia. Nie jest upoważniony ani do regulowania tego, co zostało już ustawowo uregulowane, ani też do wychodzenia poza zakres upoważnienia ustawowego”.
Także przepisy ustawy o samorządzie gminnym, wyraźnie rozgraniczają zakres kompetencji przyznanych poszczególnym organom gminy, tj. radzie oraz wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi). Organy te są zobowiązane przestrzegać w poszczególnych sprawach swoich kompetencji ustawowych.
W Rozdziale 5 Regulaminu, regulującym tryb rozliczenia dotacji, w § 9 postanowiono, że „Dotujący może żądać od wnioskodawcy dodatkowych dokumentów oraz informacji niezbędnych do prawidłowej oceny złożonego wniosku o rozliczenie przyznanej dotacji oraz zrealizowanego zadania inwestycyjnego.”, bez dookreślenia o jakie dokumenty bądź informacje chodzi.
W załączniku nr 3 do Regulaminu, dotyczącym „wzoru umowy dotacji”, w § 2 ust. 6 Rada dopuściła możliwość, za zgodą dotującego, zmiany zakresu rzeczowego i warunków realizacji zadania „w szczególnie uzasadnionych przypadkach”. Postanowienie to jest nieprecyzyjne, gdyż nie określa jakie przypadki należy uznać za szczególnie uzasadnione.
Kolegium Izby nie kwestionuje możliwości wezwania do uzupełnienia przez wnioskodawcę wniosku obrakujące, awymagane dokumenty czy informacje, wskazuje jednak, że z zapisów uchwały powinno jednoznacznie wynikać, o jakie dokumenty chodzi – to Rada powinna je w tej uchwale wymienić. Rada Miejska również nie może przyzwalać na wprowadzania zmiany zakresu rzeczowego i warunków realizacji zadania bez precyzyjnego określenia przypadków, przy których taka możliwość będzie zachodziła. Wobec powyższego wyżej przywołane postanowienia uchwały sąniedopuszczalne.
Przywołanymi postanowieniami Rada Miejska scedowała swoją kompetencję na organ wykonawczy – czym naruszyła ww. przepis ustawy Prawo ochrony środowiska. Formułowane w uchwale pojęcia nie mogą stwarzać możliwości „luzu interpretacyjnego” przez wykonujących i stosujących uchwałę. Przedmiotowa uchwała stanowi akt prawa miejscowego, jej regulacje winny być jasne i zrozumiałe.
Kolegium Izby wskazuje, że uchwała jako akt prawa miejscowego powinna być zredagowana w taki sposób, aby dla przeciętnego adresata była zrozumiała. Adresat danego przepisu na jego podstawie powinien wiedzieć, w jaki sposób ma się zachować, a z kolei organ stosujący ten przepis powinien wiedzieć, wjaki sposób go zinterpretować. Przepis prawa miejscowego musi być sformułowany w sposób precyzyjny i czytelny. Adresat aktu nie może być zaskakiwany treściąnieostrych przepisów. Zakres uchwały winien zapewnić taki sam poziom praw i obowiązków dla adresatów znajdujących się w identycznej sytuacji (por. wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 września 2008 r. sygn. akt II SA/Lu 485/08 dostępny na stronach internetowych NSA). Podobny pogląd wyrażony został w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 12 października 2005 r., sygn. akt II SA/Wr 385/05, gdzie Sąd powołując się na wyrok NSA w Gdańsku z dnia 6 czerwca 1995 r. (sygn. akt SA/Gd 2949/94, OSS 1996/3/91) stwierdził m.in., iż uchwały podejmowane przez organy samorządowe (...), muszą zawierać sformułowania jasne, wyczerpujące, uniemożliwiające stosowanie niedopuszczalnego, sprzecznego z prawem luzu interpretacyjnego.
W Rozdziale 6 w § 3 Regulaminu Rada postanowiła, że „Wykorzystanie dotacji niezgodnie z niniejszymi zasadami lub niedotrzymanie warunków zawartej umowy, spowoduje konieczność zwrotu udzielonej dotacji wraz z należnymi odsetkami jak dla zaległości podatkowych”.
Zasady zwrotu dotacji określają przepisy: art. 251 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.), który stanowi, iż dotacje udzielone z budżetu jednostki samorządu terytorialnego w części niewykorzystanej do końca roku budżetowego podlegają zwrotowi do budżetu tej jednostki w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku oraz art. 252 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, zgodnie z którym dotacje udzielone z budżetu jednostki samorządu terytorialnego:
1) wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem,
2) pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości
- podlegają zwrotowi do budżetu wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, w ciągu 15 dni od dnia stwierdzenia okoliczności, o których mowa w pkt 1 lub w pkt 2.
Zatem przywołane postanowienie § 3 z Rozdziału 6 nie uwzględnia ww. przepisów ustawy o finansach publicznych i może wprowadzić w błąd beneficjenta co do okoliczności, w których zobowiązany on będzie do zwrotu dotacji.
Załącznik nr 3 do Regulaminu jest wzorem umowy dotacji, w której należy ustalić przedmiot umowy, obowiązki dotowanego, rozliczenie dotacji, przebieg kontroli zadania, przypadki zwrotu udzielonej dotacji i naliczania odsetek, wypowiedzenia umowy.
Kolegium Izby wskazuje, że obowiązek zawarcia umowy wynika z art. 403 ust. 6 ustawy Prawo ochrony środowiska, a jej konieczne elementy (w przypadku udzielania dotacji celowej), zostały określone w art. 250 ustawy o finansach publicznych. Z przepisu tego wynika, że umowa jest zawierana przez zarząd jednostki samorządu terytorialnego i winna określać w szczególności:
1) wysokość dotacji, cel lub opis zakresu rzeczowego zadania, na którego realizację są przekazywane środki dotacji,
2) termin wykorzystania dotacji, nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia danego roku budżetowego,
3) termin i sposób rozliczenia udzielonej dotacji oraz termin zwrotu niewykorzystanej dotacji celowej, z tym że termin ten nie może być dłuższy niż terminy zwrotu określone w dziale V Rozdział 4 ww. ustawy.
Przytoczony przepis zawiera wytyczne dla Burmistrza w przedmiotowym zakresie. Określenie przez Radę Miejską wzoru umowy wykracza poza kompetencje przyznane organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego przez art. 403 ust. 5 ustawy Prawo ochrony środowiska, zgodnie z którym zasady udzielania dotacji celowej, o której mowa w ust. 4, obejmujące w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania oraz tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania określa odpowiednio rada gminy albo rada powiatu w drodze uchwały.
Zatem zakres regulacji załącznika nr 3 do Regulaminu stanowi ingerencję Rady w wyłączną kompetencję organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego, o której mowa również w art. 30 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Przepis ten stanowi, iż wójt (burmistrz, prezydent) wykonuje uchwały rady gminy i zadania gminy określone przepisami prawa.
Przepisy ustawy o samorządzie gminnym, wyraźnie rozgraniczają zakres kompetencji przyznanych poszczególnym organom gminy, tj. radzie oraz wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi). Organy te są zobowiązane przestrzegać w poszczególnych sprawach swoich kompetencji.
Załącznik nr 3 do wzoru wniosku, który stanowi załącznik do Regulaminu o udzielenie dotacji, zawiera treść Oświadczenia w sprawie wyrażenia zgody na przetwarzanie danych osobowych wraz z Klauzulą Informacyjną, napisaną „na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. U. UE. L 119, s.1) zwanego dalej RODO” w których określono administratora danych, podano kontakt z inspektorem danych osobowych, cel przetwarzania danych, okres przetwarzania, podstawę prawną przetwarzania, prawa wnioskodawców w zakresie ochrony ich danych osobowych.
Kolegium Izby wskazuje, że materia dotycząca, gromadzenia, przetwarzania i ochrony danych osobowych uregulowana została w odrębnych przepisach, których obowiązek stosowania ciąży na podmiotach dysponujących danymi osobowymi. W myśl przepisów art. 6 RODO – którego przepisy stosuje się wprost – przetwarzanie danych osobowych jest zgodne z prawem wyłącznie w przypadkach, gdy – i w takim zakresie, w jakim - spełniony jest, co najmniej jeden z sześciuwarunków, m.in. przetwarzanie jest niezbędne do wypełnienia obowiązku prawnego ciążącego na administratorze (lit. c). W przypadku tej uchwały w celu udzielenia dotacji przetwarzanie danych jest zgodne z prawem i nie wymaga uzyskania zgody.
W art. 4 pkt 7 RODO zdefiniowane zostało pojęcie: "administrator", które oznacza osobę fizyczną lub prawną, organ publiczny, jednostkę lub inny podmiot, który samodzielnie lub wspólnie z innymi ustala cele i sposoby przetwarzania danych osobowych. Art. 13 1. RODO stanowi, że jeżeli dane osobowe osoby, której dane dotyczą, zbierane są od tej osoby, administrator podczas pozyskiwania danych osobowych podaje jej wszystkie wymienione w tym przepisie informacje.
Z art. 26 ustawy o samorządzie gminy wynika, że wójt (burmistrz, prezydent miasta) jest organem wykonawczym gminy. Zadania wójta zostały określone m.in. w art. 30 ustawy. Wykonując zadania gminy, w tym wykonując uchwały rady, może wystąpić konieczność przetwarzania danych osobowych, których administratorem jest organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego (wójt). Wójt (burmistrz) wykonuje zadania gminy przy pomocy urzędu; jest kierownikiem urzędu (art. 33 ustawy o samorządzie gminnym). Rada nie jest administratorem danych. Zatem nie ma podstawy prawnej, aby przedmiotowa Klauzula zawierała oświadczenie o zapoznaniu się z nią i była podpisywana, z jednoczesnym wyrażeniem zgody na przetwarzanie danych osobowych i w ogóle była prezentowana przy rozpatrywanej uchwale.
W Regulaminie znalazła się regulacja wykraczająca poza zakres kompetencji określonych w art. 403 ust. 5 ustawy Prawo ochrony środowiska, a więc taka, która nie powinna się w niej znaleźć. Regulacją tą jest wyrażenie zamieszczone w załączniku nr 4 do Wniosku w pkt 6 w brzmieniu: „6. Oświadczam, że jest mi znana odpowiedzialność karna za przedłożenie fałszywych lub stwierdzających nieprawdę dokumentów albo nierzetelnego oświadczenia dotyczącego okoliczności mających istotne znaczenie dla uzyskania dofinansowania wynikająca z art. 297 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku – Kodeks karny (Dz. U. z 2016 r. poz. 1137 ze zm.)”.
Żaden ze wskazanych w podstawie prawnej uchwały przepisów nie daje możliwości nakładania przez organ stanowiący gminy na wnioskodawcę obowiązku składania oświadczenia o znajomości przepisów Kodeksu karnego w zakresie ponoszenia odpowiedzialności za podanie danych niezgodnych z rzeczywistością, w procesie udzielania dotacji celowej.
Przepis art. 94 Konstytucji RP jednoznacznie określa, iż stanowienie prawa miejscowego następuje nie tylko na podstawie, lecz także w granicach upoważnień ustawowych. Sformułowania powyższe wykluczają zatem dopuszczalność wyjścia aktem prawa miejscowego poza granice upoważnienia ustawowego.
Mając powyższe na uwadze Kolegium Izby postanowiło jak w sentencji.
Komentarze
Po przegłosowaniu uchwały radna Trytt, która cały czas o to zabiegała odtrąbiła SUKCES czy teraz w mediach społecznościowych przyzna się do porażki? Uchwała miała być sukcesem a okazała się bublem prawnym, który tak ochoczo radni przegłosowali.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.